Film obejrzałem wyłącznie z uwagi na osobę reżyserki, niegdyś zdolnej przedstawicielki czechosłowackiego kina z awangardowym zacięciem, jednak loty w latach 90. obniżyła dramatycznie. "Pułapka" to nic więcej jak niewyszukana komedyjka z oklepanym do bólu motywem "rape and revenge", w którym zemsta to - jakże oryginalnie - kastracja. W odróżnieniu jednak od sztandarowych tytułów exploitation, "po wszystkim" jest już po jakichś pół godzinach filmu. Reszta to ciąg mniej lub bardziej zabawnych (nieraz żenujących) gagów z przeplatających się perypetii osób zamieszanych w "sprawę" i ich znajomych. Toteż zgwałcona dziewczyna szuka schronienia u dziennikarki, znającej osobiście jednego ze sprawców i romansującej na boku z chłopakiem owej dziewczyny, z kolei drugi ze sprawców to zastępca ministra, szantażowany przez tego samego chłopaka ofiary, jako że na gwałcie próbuje ugrać ustępstwa rządu w sprawie budowy autostrady. Humor niskich lotów, oparty w dużej mierze na seksualnych dwuznacznościach złowieszczo pojawia się już na początku ("najlepsze do ssania są jajka Bacha" - czyli slogan reklamujący czekoladki), a potem przyjmuje coraz bardziej żenujące rozmiary (szczególnie w scenie gdy nieświadom niczego szofer zjada na śniadanie jądra jednego ze sprawców - boki zrywać).
Całość jednak wygląda dość swojsko - widać, że kraje z naszej strony Żelaznej Kurtyny, po upadku minionego systemu kręciły dość podobne produkcje, bowiem cały czas miałem wrażenie jakbym oglądał jakąś polską "komedię" z lat 90., którymi telewizje raczyły polskie rodziny podczas niedzielnych popołudni podczas wspólnego grilla.